Najczęstsze nowotwory krwi

Stanowi najczęściej rozpoznawany wśród dorosłych typ białaczki. Zalicza się do chorób, które pojawiają się u starszych pacjentów - mediana zachorowania wynosi 60 lat. U części osób CLC rozwija się powoli, nie dając znaczących objawów. Często zresztą zostaje rozpoznana zupełnie przypadkowo, przy okazji wykonywania morfologii krwi. U innych przewlekła białaczka limfocytowa od początku ma ostry przebieg i szybko pojawiają się u nich powikłania. Pacjenci borykający się z tym nowotworem mogą obserwować u siebie:

• wzmożoną potliwość w nocy,
• osłabienie,  
• podwyższenie temperatury, 
• utratę masy ciała powyżej 10%, która nie jest efektem zamierzonej próby odchudzania.  

Stopień zaawansowania CLC ustalany jest na podstawie nasilenia objawów. W tym najniższym stopniu widoczny jest wzrost poziomu limfocytów (jednego z typów białych krwinek). W bardziej zaawansowanym przebiegu choroby pojawia się spadek hemoglobiny i/lub małopłytkowość (niedobór płytek krwi).
 

Zdecydowaną większością chorujących na ten złośliwy nowotwór są osoby po 55 roku życia. Zauważa się u nich m.in. niedokrwistość, zbyt wysoki poziom wapnia we krwi oraz ogniskowe zmiany w strukturze kości, co wynika z nadmiernie nasilonych procesów ich rozpadu i zahamowania procesów naprawczych.
Te podstawowe objawy szpiczaka mnogiego określa się akronimem CRAB, ponieważ są związane z gospodarką wapniową (od: Calcium), funkcjonowaniem nerek (Renal), występującą niedokrwistością spowodowaną poprzez naciekanie szpiku (Anaemia) oraz zmianami w kościach (Bones), które mogą manifestować się także poprzez tzw. złamania patologiczne. Powstają one po nieznacznych urazach, które nie powinny prowadzić do złamania.
Na szpiczaka mnogiego statystycznie częściej chorują mężczyźni. Szacunkowo stanowi on 10-15% nowotworów hematologicznych. W przebiegu choroby może dochodzić do nadmiernej aktywności płytek krwi i tym samym nadkrzepliwości, która wiąże się z ryzykiem wystąpienia powikłań zakrzepowo-zatorowych.

Jest najczęściej rozpoznawanym chłoniakiem (35% przypadków wszystkich chłoniaków i 80% tych agresywnych). Częstość występowania tego nowotworu wzrasta wraz z wiekiem. Ponad połowa chorych ma więcej niż 65 lat.
Konkretna przyczyna większości przypadków chłoniaka rozlanego z dużych komórek B nie jest znana. Badania wskazują na częstsze zachorowania na DLBCL wśród osób dotkniętych chorobami autoimmunizacyjnymi, wirusowym zapaleniem wątroby typu C czy zakażonych wirusem HIV.
Typowe dla DLBCL jest powiększenie węzłów chłonnych i to z tym objawem najczęściej pacjenci zgłaszają się do specjalisty. Chłoniak rozlany z dużych komórek B może również zajmować różne narządy, tkanki i układy (np. kości, skórę, ośrodkowy układ nerwowy). To również ten chłoniak bywa przyczyną wystąpienia wysięku w opłucnej czy otrzewnej.
U chorych, podobnie jak w przypadku przewlekłej białaczki limfocytowej, mogą wystąpić takie objawy jak gorączka (którą trudno powiązać np. z infekcją), nocne poty, niezamierzone zmniejszenie masy ciała. Proces diagnostyczny wiąże się z pobraniem węzła chłonnego.