Zaburzenie poziomu MCV - makrocytoza i mikrocytoza
Erytrocyty, czyli czerwone krwinki (oznaczane na wyniku morfologii krwi najczęściej skrótem RBC) to najliczniejsza z trzech głównych grup krwinek. Ich główną rolą jest transport tlenu dzięki zawartej w nich hemoglobinie. Normalnie mają one określoną wielkość, która pozwala im swobodnie przepływać przez nasze naczynia krwionośne i dotrzeć tam, gdzie są potrzebne.
MCV na wyniku morfologii
Na wyniku morfologii poza liczbą czerwonych krwinek podawane są także inne parametry określające ich stan. Jednym z nich jest średnia objętość czerwonej krwinki - znajdziemy ją pod skrótem MCV (od angielskiej nazwy Mean Corpuscular Volume). Parametr ten podawany w femtolitrach i powinien wynosić 82-92 fl, choć norma jest różna dla kobiet i mężczyzn, może też nieznacznie różnić się w zależności od laboratorium. MCV to składowa badania morfologii krwi, która może dostarczać ważnych informacji dotyczących stanu naszego zdrowia. Jeśli jej wartość odbiega od normy, to mówimy o makrocytozie lub mikrocytozie.
Makrocytoza - co to?
W przypadku makrocytozy dochodzi do nieprawidłowego powiększenia erytrocytów, co może mieć wpływ na ich funkcję. Zmiana rozmiaru powoduje, że stają się mniej elastyczne i mogą mieć trudności z przechodzeniem przez wąskie naczynia krwionośne, co utrudnia ich zdolność do skutecznego transportu tlenu do komórek.
Makrocytoza może występować samodzielnie (gdy inne parametry w morfologii krwi są w granicach normy), ale może współwystępować z zaburzeniami innych parametrów w wynikach morfologii krwi. Np. jeżeli występuje ona łącznie z anemią (obniżeniem poziomu hemoglobiny w czerwonych krwinkach) to mówimy wtedy o anemii (niedokrwistości) makrocytarnej (makrocytowej).
Makrocytoza może wynikać z różnych przyczyn, m.in. chorób wątroby, niedoboru witaminy B12 i/lub kwasu foliowego, nadużywania alkoholu, przyjmowanych leków a także m.in. chorób tarczycy.
Czym jest mikrocytoza?
Mikrocytoza z kolei to stan, gdy czerwone krwinki (erytrocyty) w organizmie są mniejsze niż normalne, co może mieć wpływ na ich funkcję.
Mikrocytoza jest często wynikiem zaburzeń w procesie erytropoezy, czyli produkcji krwinek czerwonych. Najczęstszą przyczyną mikrocytozy jest niedobór żelaza wynikający z niedostatecznego spożycia, zaburzeń wchłaniania spożycie lub nadmiernej utraty. Może ją powodować wiele innych czynników, m.in. choroby tarczycy czy zatrucie metalami ciężkimi.
Mikrocytoza może występować samodzielnie (gdy inne parametry w morfologii krwi są w granicach normy), ale może współwystępować z zaburzeniami innych parametrów w wynikach morfologii krwi. Np. jeżeli występuje ona łącznie z anemią (obniżeniem poziomu hemoglobiny w czerwonych krwinkach) to mówimy wtedy o anemii (niedokrwistości) mikrocytarnej (mikrocytowej).
Objawy nieprawidłowego wyniku MCV
Nie ma swoistych objawów mikro- czy makrocytozy, jednak stwierdzenie tego odchylenia (nawet jeśli jest izolowane, tzn. nie towarzyszą mu odchylenia w innych parametrach morfologii) powinno skłonić do pogłębienia diagnostyki celem odkrycia jego przyczyny. Jest to konieczne zwłaszcza, jeśli odchyleniu towarzyszą jakieś objawy chorobowe. Dlatego warto regularnie wykonywać profilaktyczne badanie morfologii krwi, które pozwala na wykrycie wielu schorzeń na ich wczesnym etapie.
Kup interpretację swojego wyniku badania
Otrzymałeś nieprawidłowy wynik badania laboratoryjnego i potrzebujesz jego interpretacji? Teraz dzięki BloodLab możesz szybko uzyskać jego interpretację online.
